Posiadanie profili, tworzenie i publikowanie treści online mają znacznie szerszy wymiar niż interakcja z użytkownikami i uzyskanie polubień. Wszystko, co umieszczamy w sieci może tam pozostać na wiele lat i stać się częścią naszej historii. Historia ta będzie dostępna dla wielu ludzi, którzy być może będą decydować o karierze, czy innych ważnych aspektach przyszłości obecnych uczniów. Uczniowie są aktywni na portalach społecznościowych, znajdują się tam przecież chaty i grupy klasowe. Warto podejmować rozmowy na temat tej aktywności i wykorzystać dyskusje uczniów do promowania zasad bezpiecznego korzystania z portali społecznościowych oraz kształtowania kompetencji cyfrowych, w tym zarządzania swoim wizerunkiem, reputacją oraz dbania o prywatność.
„Jestem gruba. Muszę schudnąć. Powinienem mniej jeść". Tego typu wypowiedzi raczej przypisane zostałyby nastolatkom w okresie dojrzewania i osobom dorosłym. Tymczasem dolna granica wieku, w którym pojawiają się pierwsze słowa krytyki względem własnego ciała stale się obniża. Podobnie jak wiek dzieci, które trafiają do opieki psychologiczno-psychiatrycznej z powodu zaburzeń odżywiania. Jak temu zapobiegać? Dowiedz się, jakie są pierwsze symptomy zaburzeń odżywiania u młodszych dzieci. Sprawdź, jak prowadzić działania profilaktyczne i interwencyjne.
Nowe przepisy dotyczące obowiązku opracowania i wdrożenia standardów ochrony małoletnich będą obowiązywały od 15 lutego 2024. Każde przedszkole, szkoła i placówka będą musiały opracować wymagane procedury. Artykuł zawiera kluczowe informacje i praktyczne wskazówki niezbędne do skutecznego opracowania i wdrożenia standardów ochrony małoletnich. Autorki wyjaśniają, czym są standardy ochrony małoletnich i szczegółowo opisują zadania związane z opracowaniem i wdrożeniem tych standardów. Na końcu podano źródła informacji i podstawę prawną regulującą te kwestie.
Zagłębienie się w świat psychologii i edukacji wymaga przyglądania się złożoności relacji międzyludzkich, w których dylematy etyczne są na porządku dziennym. Z jednej strony mamy profesjonalizm, na którym opiera się cała struktura współczesnego systemu edukacyjnego. Profesjonalizm definiowany jest jako zbiór zasad, norm i oczekiwań dotyczących sposobu wykonywania zawodu, z naciskiem na kompetencje, odpowiedzialność i szacunek dla ucznia. Z drugiej strony stoi zaangażowanie emocjonalne, które odgrywa kluczową rolę w budowaniu relacji, empatii i głębokiego zrozumienia potrzeb młodego człowieka. To właśnie na tym polu rozgrywa się główny dylemat artykułu: jak znaleźć złoty środek między utrzymaniem profesjonalnej postawy nauczyciela a otwarciem się na ucznia i jego świat emocjonalny?
Dyrektor szkoły nie może zlekceważyć zgłoszenia rodzica dotyczącego podejrzenia naruszenia nietykalności cielesnej ucznia przez nauczyciela. W takim przypadku konieczne jest podjęcie działań wyjaśniających. Jeżeli dyrektor uzna, że zachodzi podejrzenie naruszenia nietykalności cielesnej dziecka, konieczne jest przeprowadzenie czynności wyjaśniających. W przypadku potwierdzenia, że mogło dojść do uchybienia godności zawodu nauczyciela, dyrektor składa zawiadomienie do rzecznika dyscyplinarnego. Dowiedz się jakie są konsekwencje naruszenia nietykalności cielesnej przez nauczyciela.
Ciąża to niezależnie od wieku i doświadczenia życiowego duże wyzwanie emocjonalne. Oczekiwaniu na dziecko towarzyszy często spora dawka niepokoju i wewnętrznych sprzeczności. Debiutujący rodzic wypływa na zupełnie nieznane wody, potrzebuje wsparcia bliskich i przestrzeni do tego, by zaadaptować się do nowego świata. Okres dorastania to czas, w którym z natury panują chaos, niepokój. Niezwykle zmienne są zarówno myśli o sobie, jak i uczucia względem świata. To moment budowania tożsamości, sprawdzania jakim się jest i jakim się chce być. Co się stanie, gdy nałożą się na siebie emocjonalne doświadczenia związane z ciążą i dorastaniem? Gdy rodzicami zostają nastolatki? Dowiedz się, jakiego wsparcia szkoła może i powinna udzielić uczennicy w ciąży.
Przed przystąpieniem do pracy nad programem wychowawczo-profilaktycznym należy przeprowadzić rzetelną diagnozę potrzeb. Na co zwrócić uwagę w 2023 r? Wydaje się, że obecnie, po trzech bardzo trudnych latach, kluczowym zagadnieniem staje się troska o dobrostan psychiczny uczniów. W artykule omawiamy, jak opracować szkolny program wychowawczo-profilaktyczny 2023/2024.
Sierpień i początek września to czas na przejrzenie programu wychowawczo-profilaktycznego i podjęcie decyzji, czy wymaga on modyfikacji, uzupełnienia lub czasem całkowitej zmiany. Każda zmiana powinna być jednak poprzedzona analizą potrzeb i diagnozą sytuacji szkolnej. Jak pracować, by proces diagnostyczny był nie tylko efektywny i rzetelny, ale także, by stał się ciekawą częścią szkolnego harmonogramu?
Zakres diagnozy prowadzonej w związku z koniecznością opracowania programu wychowawczo-profilaktycznego powinien wynikać z problemów występujących w danej społeczności szkolnej. Wskazaniem do wyboru obszaru diagnozy mogą być np. wyniki nauczania, analiza zachowań uczniów, sytuacje problemowe, chęć rozpoznania zagrożeń występujących w szkole itp. Program powinien zostać uchwalony do 30 września.
Zdarza się, że dyrektor szkoły zaniepokojony zachowaniem czy sytuacją ucznia decyduje o przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w domu tego ucznia. Do realizacji tego zadania zwykle delegowany jest psycholog lub pedagog szkolny. Tymczasem trzeba zauważyć, że zakres zadań tych specjalistów nie przewiduje przeprowadzania wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania. Czy to oznacza, że nauczyciele powinni odmawiać udania się do domu ucznia w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego?
W obliczu problemów związanych z zachowaniem uczniów, szkoły często stają przed wyzwaniem zapewnienia bezpiecznego i wspierającego środowiska dla wszystkich uczestników procesu edukacyjnego. Przedmiotem dyskusji są najczęściej kwestie agresywnego zachowania w miejscach takich jak biblioteka czy świetlica szkolna. Czy szkoła ma prawo ograniczyć dostęp do świetlicy dla ucznia wykazującego agresywne zachowania?
Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, mają możliwość pobierania nauki we wszystkich typach szkół. To, jak poradzi sobie uczeń z niepełnosprawnością intelektualną w szkole ogólnodostępnej w dużej mierze zależy od stopnia jego niepełnosprawności i zasobów szkoły. Co robić, gdy społeczność szkolna nie jest w stanie odpowiednio wesprzeć ucznia w codziennym życiu i nauce? Jak o tym rozmawiać z rodzicami?
Wydłużenie okresu nauki ucznia z niepełnosprawnością oznacza, że w kolejnym roku będzie on realizował zajęcia edukacyjne zgodnie z ramowym planem nauczania dla danej szkoły i klasy. Dotyczy to również uczniów szkoły specjalnej. Czy to oznacza, że uczeń z wydłużonym etapem edukacyjnym będzie ponownie będzie uczęszczał na zajęcia z doradztwa zawodowego?
Ogólnopolskie badanie dobrostanu zawodowego nauczycieli przeprowadzone w 2023 pod kierownictwem dra Mateusza Paligi pokazało, że większość nauczycieli odczuwa swoje zaangażowanie w pracę, jako bardzo wysokie. To z kolei sprzyja wypaleniu zawodowemu. Wyniki badania wskazują, że wśród ogólnych objawów wypalenia zawodowego w tej grupie zawodowej dominuje wyczerpanie - aż 36,88 respondentów wskazało, że odczuwa je często. Dlaczego wypalenie zawodowe dotyka właśnie nauczycieli? W jaki sposób nauczyciele mogą chronić zdrowie psychiczne? Czy da się efektywnie przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu?
Jednym z zadań nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniami jest wspomaganie uczniów w wyborze kierunku kształcenia i zawodu. Obowiązek ten dotyczy wszystkich – także nauczycieli pracujących z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Doradztwo zawodowe dla uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego powinno być prowadzone w taki sposób, aby zapewnić im możliwość indywidualnego rozwoju, a także stworzyć warunki do aktywności zawodowej w przyszłości. O czym powinien pamiętać doradca zawodowy? Sprawdź, jakie są najważniejsze aspekty prowadzenia doradztwa dla uczniów z orzeczeniem.
Zaburzenia ze spektrum autyzmu to temat, który może wydawać się trudny do omówienia z uczniami. Jednak jego zrozumienie jest bardzo ważnym krokiem do wykształcenia empatii, akceptacji i wsparcia dla osób, które mogą postrzegać świat inaczej niż większość. W środowisku szkolnym rozmowa na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu nabiera szczególnego znaczenia. Szkoła to miejsce, w którym dzieci spędzają dużo czasu, zdobywają nie tylko wiedzę, ale także kompetencje społeczne. To tu kształtują się ich postawy wobec odmienności. Ucząc dzieci, jak rozmawiać o zaburzeniach ze spektrum autyzmu i jak wspierać kolegów i koleżanki, nauczyciel przyczynia się do tworzenia bezpiecznego i przyjaznego środowiska dla wszystkich uczniów. Dowiedz się, jak rozmawiać z dziećmi o zaburzeniach ze spektrum autyzmu.
Dzieci z zespołem Downa często ocenianie są przez pryzmat wielu stereotypów. Wiedza o ich rozwoju nie jest powszechna. Często mylny obraz budują błędne przekonania, zbyt duże uogólnienia. Każde z nich rozwija się inaczej, często ich możliwości są podyktowane innego rodzaju współwystępujące problemy. Dzieci z zespołem Downa (ZD) korzystają również z nauki w szkołach ogólnodostępnych. Dlatego tak istotne jest, by dobrze rozumieć ich potrzeby. W artykule przedstawiono najczęściej występujące problemy uczniów z ZD w szkole masowej. Autorka podpowiada, jak na etapie edukacji wczesnoszkolnej pracować nad spójnością i wzajemną akceptacją w klasie, do której uczęszcza dziecko z ZD.
Niech rzuci kamieniem nauczyciel, który w swojej klasie nie miał nigdy „niegrzecznego dziecka”. W każdej szkole i klasie wcześniej czy później znajdą się dzieci, które swoim zachowaniem będą sprawiały problemy wychowawcze, będą silnie wpływały (zwykle negatywnie) na proces grupowy czy wręcz uniemożliwiały przeprowadzenie lekcji. Większość nauczycieli ma swoje sprawdzone metody na takie sytuacje, ale coraz częściej zdarza się, że i one zawodzą, a na „współczesne” dzieci po prostu nie będą działać. Self-Reg to metoda zarządzania stresem, którą stworzył kanadyjski psycholog Stuart Shanker. Dlaczego nawiązuję do stresu mówiąc o „niegrzecznych” dzieciach? Bo każde „niegrzeczne” dziecko, które spotkacie na swojej drodze jest w istocie rzeczy dzieckiem zestresowanym, przebodźcowanym, nieradzącym sobie ze swoimi problemami.
Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia. Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy.
Egzaminy ósmych klas, maturalne czy zawodowe w technikum i szkołach branżowych budzą stres u większości uczniów. To zazwyczaj nowa, dotąd niezbadana okoliczność, która w ich przeżyciu zaważy na dalszej przyszłości. Stres jest w takim momencie zupełnie naturalną reakcją. Jeśli nie paraliżuje ucznia, nie hamuje jego działań i nie wpływa w silny sposób na wyniki. Uczniowie, którzy zmagają się na co dzień z objawami zaburzeń lękowych są w podwójnie trudnej sytuacji. Ich poziom lęku jest znacznie wyższy niż u rówieśników. Jak ich wesprzeć? Dowiedz się, jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów.
Koncentracja uwagi jest w szkole niezbędnym procesem poznawczym. Trudno przyswoić jakąkolwiek wiedzę, opanować nowe umiejętności, jeśli pojawiają się kłopoty w tym zakresie. Jednocześnie tak trudno jest zaakceptować fakt, że nie zawsze uczeń ma wpływ na poziom swojej koncentracji uwagi. Kłopoty w zakresie koncentracji uwagi mogą świadczyć o ADHD, depresji, zaburzeniach lękowych, PTSD i innych kłopotach zdrowia psychicznego. Jak zadbać o potrzeby uczniów z obniżonym poziomem koncentracji uwagi?
Mam złe sny, boję się zasnąć, a jak nie śpię, to i tak mi się wszystko przypomina. Nie mogę się na niczym skupić, mam poczucie, że nic nie ma sensu. Czasem czuję się tak źle, że nie wiem, co robić. Chciałbym zapomnieć o tamtej sytuacji, ale nie potrafię, ciągle mnie prześladuje . W taki sposób myślą dzieci, które doświadczyły traumy i zmagają się z zespołem stresu pourazowego. Silny uraz psychiczny może zaburzyć całe funkcjonowanie dziecka lub nastolatka. Dlatego warto wiedzieć, jak rozróżnić traumę od kryzysu sytuacyjnego i w jaki sposób wesprzeć ucznia z jej objawami. Trzeba bowiem mieć świadomość, że doświadczenie może dotyczyć każdego ucznia, a dyrektor i nauczyciele powinni być przygotowani do interweniowania w przypadku jej wystąpienia. Dowiedz się, co może wywołać traumę oraz jak nauczyciele i specjaliści mogą wspierać dziecko z doświadczeniem traumy.
Egzaminy ósmych klas, maturalne czy zawodowe w technikum i szkołach branżowych budzą stres u większości uczniów. To zazwyczaj nowa, dotąd niezbadana okoliczność, która w ich przeżyciu zaważy na dalszej przyszłości. Stres jest w takim momencie zupełnie naturalną reakcją. Jeśli nie paraliżuje ucznia, nie hamuje jego działań i nie wpływa w silny sposób na wyniki. Uczniowie, którzy zmagają się na co dzień z objawami zaburzeń lękowych są w podwójnie trudnej sytuacji. Ich poziom lęku jest znacznie wyższy niż u rówieśników. Jak ich wesprzeć? Dowiedz się, jak pomóc uczniom z zaburzeniami lękowymi radzić sobie podczas egzaminów.
Koncentracja uwagi jest w szkole niezbędnym procesem poznawczym. Trudno przyswoić jakąkolwiek wiedzę, opanować nowe umiejętności, jeśli pojawiają się kłopoty w tym zakresie. Jednocześnie tak trudno jest zaakceptować fakt, że nie zawsze uczeń ma wpływ na poziom swojej koncentracji uwagi. Kłopoty w zakresie koncentracji uwagi mogą świadczyć o ADHD, depresji, zaburzeniach lękowych, PTSD i innych kłopotach zdrowia psychicznego. Jak zadbać o potrzeby uczniów z obniżonym poziomem koncentracji uwagi?
Bullying to nie tylko fizyczna przemoc, ale cały wachlarz zachowań, które uderzają w godność i poczucie własnej wartości uczniów. To problem, który przybiera różne formy, dlatego wymaga nie tylko dostrzegania, ale i zrozumienia jego subtelniejszych, często ukrytych form. W artykule poruszona została tematyka ukrytej przemocy rówieśniczej, obejmującej zachowania takie jak wykluczenie, plotkowanie czy nękanie internetowe (cyberprzemoc). Przedstawiono charakterystyczne cechy bullyingu, jego długofalowe skutki dla ofiar oraz strategie, które mogą pomóc nauczycielom w identyfikacji i zapobieganiu temu zjawisku wśród dzieci i młodzieży. Autor udziela również wskazówek, jak tworzyć bezpieczne i wspierające środowisko edukacyjne, promując jednocześnie kulturę szacunku i tolerancji.
Często podczas rozmów na temat bullyingu zarówno dorośli jak i sami uczniowie zadają sobie pytanie: dlaczego mimo to, że wiele osób wiedziało o trudnych zdarzeniach w klasie, nikt o tym nie poinformował. Nie skorzystał z dostępnych w szkole rozwiązań takich jak pójście do pedagoga czy psychologa jak zgłoszenie się do dyrektora jak napisanie informacji przez dziennik elektroniczny lub innym kanałem komunikacji.
Samobójstwo to ogromny szok dla całej społeczności. To ogromny cios nie tylko dla najbliższych osoby, która targnęła się na życie. Gdy samobójstwo popełnia uczeń, dziecko czy nastolatek, całe środowisko przeżywa załamanie. W tym kryzysowym stanie pojawia się bezradność, szok, chęć zaprzeczenia temu co się stało, silna złość, poczucie winy. W przestrzeni szkolnej rozbrzmiewają pytania. Czy ktoś wiedział o zamiarze? Gdzie byli rodzice? Dlaczego szkoła temu nie zapobiegła? Zachowanie samobójcze to jednak nie wynik jednego wyizolowanego zdarzenia, a całej konstelacji czynników, którym nie zawsze da się skutecznie zapobiec. Jak należy wspierać środowisko szkolne po tak trudnej sytuacji? W artykule wyjaśniamy, czym są działania postwencyjne w szkole po samobójczej śmierci ucznia.
W ostatnich latach wzrasta liczba zachorowań na cukrzycę. Coraz częściej wykrywa się ją u dzieci i młodzieży. Jest duże prawdopodobieństwo, że w każdym przedszkolu i szkole uczy się co najmniej jeden cukrzyk. Oznacza to, że każdy nauczyciel powinien posiadać przynajmniej podstawową wiedzę na temat tej choroby. W tym artykule wyjaśniono, czym jest cukrzyca i jak zapewnić bezpieczeństwo dziecku z cukrzycą w szkole. Dowiedz się, jakie są potrzeby ucznia oraz obowiązki nauczycieli i rodziców.
Często zapominamy, że w zasięgu dzieci są substancje niemniej groźne w działaniu niż klasyczne narkotyki. Substancje te, choć nie zostały wymienione w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, zażywane w nieodpowiedni sposób lub w nadmiarze są równie groźne dla zdrowia i życia. Nauczyciele muszą być świadomi tych zagrożeń i aktywnie działać w celu ochrony uczniów przed potencjalnymi skutkami zażywania substancji odurzających. Dowiedz się, które substancje odurzające są popularne wśród młodzieży, po czym poznać, że nastolatek po nie sięga. Sprawdź, jakie obowiązki spoczywają na nauczycielu, który wie o tym, że uczeń stosuje omawiane substancje.
Przyprowadzanie do przedszkola i szkoły dzieci z objawami przeziębienia to jeden z tych problemów, z którymi nauczyciele spotykają się niemal wszyscy nauczyciele. Często, kiedy nauczyciel widzi, że dziecko źle się czuje, pojawia się pokusa podania mu leku przeciwgorączkowego lub przeciwbólowego. Należy jednak pamiętać, że w żadnym razie nauczyciel nie powinien podawać dziecku leków bez wiedzy i zgody rodziców.
Posiadanie profili, tworzenie i publikowanie treści online mają znacznie szerszy wymiar niż interakcja z użytkownikami i uzyskanie polubień. Wszystko, co umieszczamy w sieci może tam pozostać na wiele lat i stać się częścią naszej historii. Historia ta będzie dostępna dla wielu ludzi, którzy być może będą decydować o karierze, czy innych ważnych aspektach przyszłości obecnych uczniów. Uczniowie są aktywni na portalach społecznościowych, znajdują się tam przecież chaty i grupy klasowe. Warto podejmować rozmowy na temat tej aktywności i wykorzystać dyskusje uczniów do promowania zasad bezpiecznego korzystania z portali społecznościowych oraz kształtowania kompetencji cyfrowych, w tym zarządzania swoim wizerunkiem, reputacją oraz dbania o prywatność.
Dostęp do wiedzy psychoedukacyjnej jest obecnie ogromny. Każdy nastolatek codziennie napotyka w sieci przeróżne treści związane z psychologią, zdrowiem psychicznym, ogólnie pojętym dobrostanem. Wielu influencerów i youtuberów opowiada o swoich doświadczeniach z terapią i diagnozą psychiatryczną. Z jednej strony upowszechnienie wiedzy psychologicznej i normalizacja trudności emocjonalnych są wielkim społecznym osiągnięciem. Z drugiej strony w chaosie informacji znajdziemy ogromną ilość pseudopsychologicznych porad, które niewiele mają wspólnego z nauką. Jak zadbać o ochronę młodzieży w sieci? Co mogą zrobić nauczyciele, aby pomóc uczniom rozpoznawać pseudonaukowe treści psychologiczne?
Zarówno dzieci, nastolatki, jak i dorośli żyją ostatnimi czasy ujawnioną na polski YouTube aferą "Pandora gate”. Tak nazywa się aferę z udziałem topowych, znanych youtuberów. Oskarżenia wobec dotychczasowych dziecięcych idoli są przerażające – chodzi o pedofilię, grooming oraz przemoc. Sieć huczy, internauci prześcigają się w stawianiu hipotez i osądów, inni youtuberzy prowadzą swoje śledztwa i upubliczniają wyniki. Świat, jak zwykle w sytuacjach, w których krzywdzone są dzieci, zapomniał o tym, że wyrok wydaje sąd, a śledztwo przeprowadza prokuratura. Internet zawsze rządził się swoimi prawami i w tej sytuacji nie jest inaczej. Konsekwencją „Pandora gate” może być jednak poważna społeczna rozmowa na temat roli dzieci w Internecie i ich bezpieczeństwie w tej przestrzeni. Na jaw wyszło bowiem, jak bardzo może być ono zagrożone. Czy youtuber, influencer albo osoba publikująca na tiktoku może być zagrożeniem?